Sayfalar

11 Mart 2015 Çarşamba

HAYFAN GÖZÜYLE BEBELERE BALON KONSERİ


Uzun zamandır yazmıyorum. Bu yazıyı yazıp yazmamak konusunda da kararsızdım. Çünkü konserin güzelliğini aktarmaya  cümlelerim yeter mi bilemedim. Ama elimden geldiğince anlatacağım. kala kala da Hayko'nun doğum gününe kadar kaldı. güzel tesadüf oldu.

En öfkeli anlarımı bile şarkılarıyla güzelleştiren kişi iyiki varsın.)



Şu ana kadar hayfan ünvanını hiç kullanmamıştım ama orta okuldayken arkadaşlarım tarafından hayko sevdama gönderme yapan bir lakap almıştım zaten. Tabii bunu yazmıyacağım çünkü yarın twitterda o isimde bir hesap görüp kıskançlık krizi geçirmek istemiyorum. Albüm, poster toplama falan derken kendimi sonunda konserine de atabildiğime göre artık kullanmaya başlayabilirim sanırım.


Saat 18’de başlaycak konser için biz 16’da garajistanbul’un kapısındaydık. Biz gittiğimizde kuyruk oluşmuştu bile. Bu konseri deyimi yerindeyse ergenliğe girdiğim ilk günden beri bekliyorum. Yedi yılın sonunda hasret bitti ve ben ölmeden önce yapılacaklar listeme bir tik daha koydum.
Sahnenin önlerindeydik. Aslına bakarsanız ben hemen Poyraz abinin önünde dirseği sahneye dayamış diğer elimlede hatıra balonlarını mıncırıp duruyordum.



 Hayko tezahuratları, çığlıklar falan derken sonunda hayko muhteşem bir açılış konuşmasıyla sahneye çıkmıştı. Bu arada dakiklikleri bir şehir efsanesinden ibaret değil.



Bertaraf et ile başladık headbange sonrasında pek yok zaten ;) bir ara hayko abinin bize su dağıttığını hatırlıyorum.


 Şaka bir yana mükemmel bir playlist hazırlanmıştı. Bertaraf et açılış ve kapanış şarkısıydı. Bu arada da sevdiğim tüm şarkılar söylendi. Ben de konseri kendim veriyormuşcasına cırladığım için orada çıkışta ‘’hayko’’ diye böğürünce anca anladım sesimin gittiğini. Tabi ben bunu görünce bütün istiklal boyunca ‘’hayko’’ diye bağırmayı ihmal ettim mi? Tabi ki hayır. Otobüste haykonun ‘’gerçekten bebeler ama çok tatlılar’’ deyişini hatırlayıp kahkaha atmaya başladığım ve boş bakışları üzerime çektiğim sonrasında da damgamızı vurmak amaçlı dolu otobüste kalkıp cam buğusunu ANARŞİ a’ları ile ‘’hayfan was here’’ yazdığım da doğrudur. Aslında bunu fotoğraflayıp ölümsüzleştirmiştim ama akıllı adı altında satılan gerizekalı telefonum sağolsun konser videoları ile birlikte kendi kendine onu da silmeyi ihmal etmemiş.ben videoların gittiğini ilk fark ettiğimde kısa süreli bir sinir krizi geçirmedim değil. Ama hayko konserinden çıktıysanız uzun süre mutsuz kalamıyorsunuz. Ben şahsen kıbırdatamadığım omzuma inat sonraki üç günü kendi kendime sırıtarak geçirdim. Ve evin içinde bile kulaklıklarla gezen ben müziğe nasıl bir doyma ise bir hafta kulaklığın yerini bile bilmiyordum. Kafanızın içinde brutaller atan bir hayko varsa kulaklık gözünüze pek de gerekli gelmiyor. Abartısız bir özet geçecek olursak HAYATIMIN EN GÜZEL GÜNÜ 






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder